7 op een rijtje

Het wonder van de geboorte van een nestje blauwe rusjes

Het is alweer een tijdje geleden. In december 2009 hadden wij  voor het eerst een nestje blauwe russen. Als je een jonge kat hebt, vragen mensen vaak of je niet zelf eens een nestje zou willen hebben. We waren in eerste instantie een beetje onzeker of we dit wel zouden aankunnen.  Het is tenslotte niet niets om de zorg te hebben over een nestje jonge katten, nog niet wetende hoeveel het er wel konden zijn.  In april 2009 was onze Zvizdas’ Eva bijna 1,5 jaar.  Ze was echter nog een beetje klein.  In overleg met de dierenarts besloten we nog een paar maanden te wachten. In oktober vonden we dat ze er klaar voor was. Ze werd gedekt door de mooie en lieve kater GIC. Vladimir Levka Almere Blues. Hiervoor ging Eva een paar dagen logeren bij Vladimir in Almere. Vladimir heeft een mooie ruimte om zijn dames te ontvangen en na even wennen had Eva het er goed naar haar zin.

Een paar weken later werd het duidelijk dat Eva zwanger was. Toen begon voor ons een spannende tijd. Hoe zou alles gaan. Zou Eva weten wat ze moest doen? Sommige mensen zeiden: het is de natuur en je moet Eva gewoon haar gang laten gaan. Anderen zeiden dat je al dagen voor de uitgerekende datum niet van de zijde van de kat mocht wijken. Het is tenslotte jouw schuld dat de kat zwanger is geraakt  en als er dan wat mis mag je het jezelf verwijten.

Wij voelden ons ook erg verantwoordelijk voor haar toestand, maar aan de andere kant wilde we haar ook zoveel mogelijk haar gang laten gaan. Zo gebeurde het wel dat ik (Anneke) in de week dat Eva zou bevallen een paar dagen vrij nam. Verder liet ik het zoveel mogelijk aan Eva over of ze mijn aanwezigheid wenste.

Zwangere Eva

Eva in haar werpdoos

Eva met haar kittens

Precies op de uitgerekende dag was Eva ’s ochtends nog aanhankelijker dan ze altijd al is. Ze bleef maar achter mij aanlopen. Rond het middaguur maakte ze mij duidelijk dat ik mee naar boven moest, door mij te roepen van bovenaan de trap en hard te miauwen als ik weer naar beneden wilde gaan. Ik ben toen boven in het kamertje gaan zitten waar ook haar werpdoos stond. Ik had brood, drinken en kerstkaarten om te schrijven meegenomen. Eva was erg onrustig en sprong dan weer op mijn schoot, dan weer in de werpdoos en dan weer in haar mandje. Ze had toen al weeën. Het is mooi om te ondervinden dat je kat zoveel vertrouwen in je hebt en zo aan je gehecht is, dat ze wilt dat je bij deze grote gebeurtenis aanwezig bent.

 Aan het eind van de middag zag ik dat ze persweeën had. Een half uur later omstreeks 17.15 uur werd het  eerste kitten geboren. Ik was heel erg zenuwachtig en wilde kijken of Eva het vlies al kapot had gemaakt. Ik mocht van Eva echter niet aan haar kitten komen. Ze regelde alles zelf of als het haar zoveelste bevalling was. Het kleine kitten werd grondig schoon gemaakt en de moederkoek werd opgegeten. Eva was hier net klaar mee, toen de volgende kitten kwam. Intussen was Corné ook thuis gekomen. Ook de geboorte van nr. 2 ging voorspoedig. Bij kitten nr. 3 moesten we even helpen. Dit kitten lag verkeerd om. Binnen twee uur waren er 5 kittens.

Omdat de dierenarts had gezegd, dat er 4 à 5 kittens waren, dachten we dat dit het was en ik ging eten koken. Na een half uurtje kwam Corné zeggen dat kitten nr. 6 was geboren. Het was wel een erg kleintje van maar 53 gram. Na het eten legde we een schone doek in de doos en gingen we iedereen op de hoogte stellen van de geboorte. Wat waren we verbaasd, dat toen we een half uur later weer in het kamertje van Eva kwamen en kitten nr. 7 konden begroeten.

Wat was dat mooi, zeven kleine grijze muisjes. Groter waren ze echt niet. Alle kittens lagen lekker te drinken bij Eva. De weken daarna groeide de kittens goed en werden het kleine katjes. Eva verzorgde de kittens heel erg goed en had ook genoeg melk. Aan ons alleen de taak om ze veel aandacht te geven en met ze te spelen.